Ze lopen al negen jaar iedere avond door mijn televisiebeeld en daar heb ik nooit aan kunnen wennen. Het achtuurjournaal hoort wat mij betreft vanachter een tafel gepresenteerd worden. Zittend welteverstaan, state-of-the-artdecor of niet. Stel dat ik in het ziekenhuis de uitslag krijg van een onderzoek, dan loopt de arts ook niet al pratend door de spreekkamer? En dan die stiletto's... Ga toch zitten!

De tekst gaat onder de foto verder.

Annechien Steenhuizen tijdens de eerste uitzending in de NOS-studio nieuwe stijl. @ Televizier

Naar de kringloop

Het is mei 2012 als het eerste NOS Journaal nieuwe stijl van start gaat. De vertrouwde tafel en bureaustoel is naar de kringloop gebracht en ervoor in de plaats komt... ja, wat eigenlijk? Bitter weinig. Je ziet in sommige shots een soort statafeltje in een enorme ruimte, als een achtergelaten decorstuk na een voorstelling. We krijgen een ruime blik in een flinke studioruimte en de presentator die je er van top tot teen in ziet rondlopen. En dat is vanaf dag één een ongemakkelijke aanblik geweest.

De tekst gaat onder de tweet verder.

De kledingkeuze van de presentatoren houdt veel mensen vaak bezig op de sociale media.

Vreselijke stappen door de studio

Ga mij niet vertellen dat Annechien Steenhuizen, Simone Weimans, Astrid Kersseboom en andere presentatrices op hun gemakkie bewegen als ze al voorlezend een stukje moeten lopen in de studio tijdens het achtuurjournaal. Ze dragen vaak kleding waarin ze een ongemakkelijke indruk maken, maar hun schoenen spannen de kroon. Kaarten in de hand, lezen van de autocue, draaien naar een scherm voor een rechtstreeks gesprek met een verslaggever ter plaatse en dan op een gegeven moment die paar vreselijke stappen door de studio maken op van die onmogelijke schoenen.

De schermen van het NOS Journaal

Eerlijk is eerlijk, die schermen bij het NOS Journaal zijn prachtig. Ze dateren uit 2016 en hebben zelfs een prijs gewonnen. Er zou een modus gevonden moeten worden waarbij de presentator achter een desk kan zitten en je toch die mooie schermen in volle glorie kunt zien. Overigens heeft de NOS laat ingezet met wandelende presentaties. Al vele jaren eerder zag je het opkomen bij buitenlandse nieuwszenders als het Britse Channel Five. Daar liepen de nieuwslezers al in 1997 rondjes door de studio. In 2007 (!) kwamen ze er echter op terug omdat inmiddels heel veel andere nieuwszenders het ook deden en zij vonden dat zittend voorlezen toch rustiger is en consequenter in lijn met hun andere programma's. Toen het NOS achtuurjournaal besloot door de studio te gaan lopen, was Channel Five dus al vijf jaar eerder weer gaan zitten. En wij staan nog steeds. Waarom toch?

De tekst gaat onder de foto verder.

Eugenie Herlaar en Frits Thors presenteren het NTS journaal dat in 1956 voor het eerst verschijnt. @ Omroep MAX

Het lijkt iets lager

Toevallig zag ik onlangs dat de hakken onder de schoenen van Astrid Kersseboom iets minder hoog leken. Gelukkig, hoewel ze dan wel weer ongemakkelijk stond omdat ze in een pak was gehesen met één knoop die kennelijk per se dicht moest waardoor ze in het kledingstuk leek te hangen. Kun je makkelijker je benen bewegen, zitten je armen weer vast.

Overigens lijken tv-stylistes vaker moeite te hebben met het aankleden van een beetje voluptueuzer vrouwen, vinden ook de kenners. Niet ieder vrouwenbeen wordt sierlijker van schoenen met hele hoge hakken. En als Willemijn Hoebert de slotact vormt met de weersverwachting, niet gekleed maar verkleed, dan kun je alleen maar hopen: morgen beter. En dat geldt niet alleen voor het weer.